Πώς είμαστε, που φτάσαμε και που θα καταντήσουμε

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011 by Στράτος Γιακαλής ·
Ετικέτες ,

Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας πώς γίνεται στο χωριό μας με τις απέραντες αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις να τρώμε κρέας από αγελάδες Βουλγαρίας, τα ντόπια μαγαζιά να χρησιμοποιούν σπορέλαιο και ηλιέλαιο για τις ανάγκες τους;

Σκέφτηκε άραγε κανένας πώς έφτασε το χωριό μας που μέχρι μερικά χρόνια είχε πρωτοφανή οικοδομική δραστηριότητα, που γνώριζε μια οικονομική άνεση ικανή να εξασφαλίσει στους κατοίκους του μια ικανοποιητική διαβίωση, σήμερα καταντήσαμε ώστε η ανέχεια, η έλλειψη χρημάτων και προοπτικής να έχει ξεκληρίσουν αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο;

Μπήκε σε προβληματισμό κάποιος να αναρωτηθεί γιατί μια βραδινή περατζάδα από έναν καφενέ στοιχίζει δυο δοχεία γάλα; Ότι έναν καφέ στο Rokcy πρέπει να τον πληρώσεις με δυο κιλά λάδι άσσο;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω είναι απλές. Διαχρονικά οι κυβερνήσεις μας, υπακούοντας στις εντολές της Ε.Ε., και εφαρμόζοντας την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) έχουν θέση σε εφαρμογή το σχέδιο να ξεκληριστούν οι ξωμάχοι της γης, να συγκεντρωθεί η παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων σε ελάχιστα χέρια ντόπιων και ξένων καπιταλιστών που θα συγκεντρώνουν αμύθητα κέρδη.

Και οι εφαρμογή αυτού του σχεδίου έχει προχωρήσει εδώ και χρόνια με καταλυτική ημερομηνία το 2013, τότε που κόβονται με το μαχαίρι όλες οι Κοινοτικές επιδοτήσεις.

Τα αποτελέσματα αυτού του σχεδίου είναι ήδη ορατά στην χώρα μας.
Κατά 171.300 μειώθηκε ο αριθμός των αγροτών στο διάστημα 2000 - 2009. Δηλαδή, μέσα σε εννέα χρόνια έφυγε από τη μέση το ένα τέταρτο των αγροτών! Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των αγροτών το 2000 ήταν 700.900 και το 2009 έπεσε στους 526.600. Πρόκειται για μια μεγάλη μείωση της τάξης του 24,5%! Με άλλα λόγια, η μείωση αυτή σημαίνει 19.000 αγρότες το χρόνο λιγότεροι!

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι στο νησί μας όπως άλλωστε σε όλη την Ελλάδα είναι ότι δεν υπάρχει αγροτικό και κτηνοτροφικό κίνημα ικανό να αντιδράσει και να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη.

 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
12 Ιανουαρίου 2011 στις 6:05 π.μ.  

http://lesvosnews.net/2011/01/12/4-89/

Ανώνυμος είπε...
12 Ιανουαρίου 2011 στις 7:58 π.μ.  

Καταπληκτικό και απόλυτα ενημερωτικό άρθρο. Συγχαρητήρια σύντροφε.

Ανώνυμος είπε...
12 Ιανουαρίου 2011 στις 11:09 π.μ.  

http://www.neemo.gr/cluster3125725.php

Το άρθρο σας στις ειδήσεις που υπάρχουν στην μπλοκόσφαιρα και αφορούν τον αγροτικό κόσμο

Ανώνυμος είπε...
12 Ιανουαρίου 2011 στις 11:12 π.μ.  

Εδώ διάβασα το κείμενο και μπράβο σας παιδιά, Τώρα έμαθα και το μπλογκ σας. Εκανα φαντάρος στην Παγανή και ξέρω το χωριό σας

http://hypethros.blogspot.com/2011/01/2013.html

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Η ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ

Η Αγία Παρασκευή βρίσκεται στο κέντρο περίπου της Λέσβου, έχοντας το πλεονέκτημα ενός ικανοποιητικού οδικού δικτύου. Αυτό απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από τρεις δρόμους. Ο ένας από αυτούς, ο κύριος, είναι παρακλάδι της Εθνικής Οδού Μυτιλήνης-Σιγρίου. Ο δεύτερος είναι παρακλάδι του δρόμου Καλλονής-Πέτρας, και ο τρίτος του δρόμου Μυτιλήνης-Μανταμάδου. Απέχει τέσσερα χιλιόμετρα από την πλησιέστερη ακτή, τον Κόλπο Καλλονής.

Το χωριό είναι χτισμένο σε λεκανοπέδιο, που περιβάλλεται από χαμηλά βουνά φυτεμένα με ελιές, και μικρούς γυμνούς λόφους. Το σύνολο σχεδόν του οικισμού αποτελείται από αγροτικά και αστικά σπίτια χτισμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Λέσβου. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει το κτήριο των Εκπαιδευτηρίων, το Δημαρχείο και η Εκκλησία. Στην είσοδο του χωριού υπάρχουν παλιά βιομηχανικά κτήρια, κυρίως ελαιοτριβεία. Ένα από αυτά έχει αναπαλαιωθεί και στεγάζει πρότυπο βιομηχανικό μουσείο, το Μουσείο της Ελιάς.

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΜΑΣ

Το πανηγύρι του Ταύρου

Το πανηγύρι του Ταύρου είναι το σημαντικότερο λαϊκό δρώμενο της κοινότητας Αγίας Παρασκευής Λέσβου και συνδυάζει ποικιλία εκδηλώσεων που διαπλέκονται γύρω από το τελετουργικό της ταυροθυσίας. Το πανάρχαιο αυτό έθιμο αναβίωσε στις αρχές του περασμένου αιώνα και καθιερώθηκε σαν ευλαβική προσφορά μνήμης στον Άγιο Χαράλαμπο, τον προστάτη του Ισναφιού (συντεχνία) των Ζευγάδων.

Το Ισνάφι, που ιδρύθηκε το 1774 γι αν προασπίσει τα συμφέροντα των αγροτών της κοινότητας που περισσότεροι ήταν ζευγάδες, υπήρξε το πρώτο σωματείο στην Αγία Παρασκευή. Όπως αναφέρει η λαϊκή παράδοση, το πανηγύρι τιμά τον Άγιο που στα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας έσωσε έναν Αγιοπαρασκευώτη ζευγά, τον Μαλομύτη, που είχε χάσει το ταυρί του στη περιοχή του ξωκλησιού του Αγίου, από τα χέρια του τούρκου λήσταρχου της περιοχής.
Το πανηγύρι καθιερώθηκε να γίνεται χωρίς διακοπή από το Ισνάφι και τα έσοδα του να διατίθενται για το κοινό όφελος των κατοίκων.

Μαζί με τη προσφορά θυσίας του ταύρου (κουρμπάνι) και την λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους διεξάγονται ιππικοί αγώνες, και μοιράζεται το κεσκέτσι, το κρέας του ταύρου που βράζει με κρεμμύδια και στάρι σε μεγάλα καζάνι κατά τη διάρκεια της νύχτας, έξω απ’ το ξωκλήσι.

Στις πολυήμερες εκδηλώσεις που γίνονται από Παρασκευή έως και Δευτέρα, στα μέσα Ιουνίου συνήθως, σημαντική θέση κατέχουν οι χοροί και τα τραγούδια καθώς και οι λαϊκές κομπανίες που παίζουν Λεσβιακούς Αγιοπαρασκευώτικους και Μικρασιατικούς σκοπούς.

Το πανηγύρι του Ταύρου που συμπίπτει χρονικά με το μέστωμα της Άνοιξης και την προετοιμασία των αγροτικών εργασιών του θερισμού είναι από τα πιο ενδιαφέροντα τεκμήρια επιβίωσης παγανιστικών λατρευτικών εθίμων και του συνδυασμού τους με τις χριστιανικές λαϊκές παραδόσεις.
Το πανηγύρι του Ταύρου είναι στενά συνυφασμένο με την ζωή και την ιστορία των κατοίκων της Αγίας Παρασκευής.
Αποτελεί το σημαντικότερο κοινωνικό γεγονός του χωριού και είναι αφορμή συνάντησης και επιστροφής στην πατρίδα των απανταχού Αγιοπαρασκευωτών.

Η ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ F/B

Υπάρχει εδώ

ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ


Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς;
Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.

Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.

Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιατους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ; ...

...Αυτοί που πούλησαν τις γυναίκες και τις αδελφές στον κατακτητή, για να κάνουν τα νταραβέρια μαζί του, και μας σκλάβωσαν διπλά, αυτοί πάνε τώρα να μας πείσουν ότι είναι οι κέρβεροι της τιμής και της ηθικής! Μ' αυτά τα μέσα προσπαθούν να εξαπατήσουν το λαό για να συνεχίσουν το ξεζούμισμα και την εκμετάλλευσή του. Και πολλές φορές το καταφέρνουν αυτό και μας πείθουν μάλιστα ότι έτσι είναι όπως τα λένε»...

-Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

litseli@gmail.com

Α.Ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ

Α.Ο ΔΙΑΓΟΡΑΣ

ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΜΟΥ