Οδηγούν σε εξαθλίωση τον εργαζόμενο λαό

 Το ότι η οικονομική καπιταλιστική κρίση χτύπησε αδυσώπητα τα λαϊκά στρώματα στα αστικά κέντρα το διαπιστώνεις με την πρώτη ματιά ξεφυλλίζοντας μια καθημερινή εφημερίδα. Γυναίκες πωλούν τα νυφικά τους, άνοιξαν «μαγαζιά» που σου βγάζουν χρυσά δόντια αν διαθέτεις και τα αγοράζουν για λίγα ευρώ, βλέπεις συγκλονιστικές φωτογραφίες με ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για οτιδήποτε μπορεί να τους φανεί χρήσιμο.

Υπέθετα, για μια σειρά λόγους, ότι ο λαϊκός πληθυσμός του νησιού μας μπορεί να βρεθεί σε ανέχεια όχι όμως σε εξαθλίωση εξ αιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβερνητική συμμορία του Γ. Παπανδρέου-Τσολάκογλου. Διαψεύστηκα. Το βιοτικό επίπεδο του κόσμου έχει πέσει τόσο πολύ που μας παραπέμπει στις δεκαετίες του ’50 και ’60.
Ισως όχι ακόμα στην επαρχία του νησιού μας. (Ας είναι καλά ο μπαχτσές, οι κοτούλες, οι οικογενειακοί δεσμοί). Στην πόλη της Μυτιλήνης όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Μεταφέρω αποσπάσματα από ένα ρεπορτάζ που έχει η εφημερίδα «Εμπρός» και μας δείχνουν που έχει οδηγηθεί ο εργαζόμενος λαός, τα λαϊκά νοικοκυριά από την ασκούμενη πολιτική της μνημονικής κυβέρνησης του ΓΑΠ.
Μιλάει στην εφημερίδα ο Νίκος Πολυχρόνης, ιδιοκτήτης μπακάλικου στην περιοχή του Συνοικισμού Μυτιλήνης και είναι αποκαλυπτικός για τις τραγικές καταστάσεις που βιώνει ο εργατόκοσμος:  «Παίρνουν μια πατάτα, ένα κρεμμύδι… Ακόμη και το ματσάκι τον μαϊντανό, με ρωτάνε αν γίνεται να το σπάσουν και να πάρουν λιγότερο», λέει, τονίζοντας ότι αρκετοί απ’ τους πελάτες του ακόμα κι αυτά τα αγοράζουν βερεσέ. Παρόμοιες απόψεις διατυπώνουν επώνυμα, στο ίδιο ρεπορτάζ ένας μανάβης και ένας χασάπης.

Στην ίδια εφημερίδα διαβάζουμε επίσης: «Μια ακόμη πρακτική από τα παλιά, έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της στον κόσμο της αγοράς. Ψιλικατζίδικα και περίπτερα, κυρίως συνοικιακά ή σε περιοχές εκτός πόλης, ανοίγουν πακέτα από τσιγάρα και τα πωλούν χύμα, αφού δεν είναι λίγες, όπως φαίνεται, οι τσέπες που δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν σε καθημερινή βάση, το κόστος ενός ολόκληρου πακέτου τσιγάρων».

Εκεί κατάντησαν τον λαό μας οι αστικές κυβερνήσεις προς όφελος μιας χούφτας πλουτοκρατών.
Εγινε η μεγαλύτερη ληστεία του λαού μας μεταπολεμικά με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου όπου μια κλίκα λαμόγια έκλεψαν τον ιδρώτα από εκατομμύρια κόσμου χωρίς να πληρώσει κανένας. Λεηλάτησαν την δημόσια περιουσία. Οι μίζες που τσέπωσαν οι αρμόδιοι –και πλήρωσε ο ελληνικός λαός- ασύλληπτες.

«300 εκατ. Ευρώ σε "υποβρύχιες" μίζες με "πράσινο" χρώμα», έγραψε σε πρωτοσέλιδο «καρεδάκι» η φυλλάδα «Ελεύθερος Τύπος».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του αστικού τύπου αυτό πιστοποιείται και από στοιχεία που προέρχονται από τις γερμανικές Αρχές και έχουν αποσταλεί με δικαστική συνδρομή στην Εισαγγελία Πρωτοδικών. Είναι η ιστορία με πρωταγωνιστή τον Τσοχατζόπουλο που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες στις τηλεοράσεις.

Το αποτέλεσμα το ξέρουμε ήδη, από την «διερεύνηση» που υποτίθεται κάνουν στην βουλή. Θα είναι το ίδιο με το σκάνδαλο Βατοπεδίου, Ομολόγων, Ζήμενς κλπ. Το πιο πιθανόν είναι να πέσει, ως συνήθως, ταφόπλακα και σ’ αυτή την ιστορία, αλλά θέλουμε να δώσουμε το μέγεθος της λεηλασίας του ελληνικού λαού, από πολιτικάντηδες και «αρμόδιους».

Ξέρετε το μέγεθος του ποσού των 300 εκατομμυρίων που τσέπωσαν; Να το μεταφράσουμε σε δραχμές για να ..ζαλιστείτε. Είναι  103 δισεκατομμύρια 500 εκατομμύρια δραχμές!!! Κι’ είναι μόνο από μια μίζα. Σκεφτείτε το ολοκληρωτικό μέγεθος της ληστείας που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός. 

Ετσι εξηγείτε και το γεγονός ότι 10.000 έλληνες έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό 650 δισ. ευρώ σύμφωνα με το πρόσφατο αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «Καθημερινής».

Βλέπετε δεν τα «φάγαμε όλοι μαζί» που λέει και ο Πάγκαλος. Αυτοί τα έφαγαν και εμείς τα πληρώνουμε. 
Αφού όμως δεν τους ανατρέπουμε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.